* ارابه ران نـو ر *
***
تاب گیسوی غـزل تا در زبان پیچیـده ای
کهکشانی از فغان در بیکران پیچیـده ای
قاصد خوش گام نوری از سماوات بلور
بار صد خورشید را بر دوش جان پیچیده ای
جـلوه طور تجلائی که بر سینای عــشـق
مخملین لباده ی رنگین کمان پیچیده ای
بر نما ی پر سکوت دشت های تشنه لب
آذرخـشی در دل ابر گران پیچیده ای
رانی از اوج فـلـق ارابـه خورشید را
آتشی در خـرمن هفت آسمان پیچیده ای
از کران تا بیکران افکنده ای گلبانگ عــشـق
نغمه ی آ زادگی در کهکشان پیچیده ای
شاعـر آزاده ای با شعـر خونین قـیا م
لرزه بر انـدام خونخوار زمان پیچیده ای
داده « اُدلی » عـطر نو بر باغ سبز شعـر تو
معنی عــشـقی که در اوج بیان پیچیده ای
****
****
* میراسماعـیل جباری نژاد
م - ادلی
