خورشید تباران


استقلال ، آزادی ، عـدالت اجتماعی

شعر کلاسیک از . میراسماعیل جباری نژاد ، م - اُدلی
ساکن کانادا - تورنتو ، تولد ، تبریز ، محله خیابان ( کلانتر کوچه ) رانده شده وطن
با مضامین ، 1 - ملی و میهنی، رزمی 2 - عاشقانه و عارفانه 3 - جلوه های طبیعت و خلقت 4- مناسبت ها ی ویژ ه
لطفا برای خواندن اشعار صفحات بعد در پانین صفحه در قسمت مستطیل بنفش روی
older post
کلیک فرمائید و همینطور تا آخر


Classic
poetry - in persian
1 - Heroic verse and Revolution 2 - Beauty of Nature and Creation 3 - Lyric Poetry......
miresmaeil jabarinezhad ( mim - odly)

**CANADA - TORONTO

1 -
Independence
2 - Freedom ( Liberty ) 3 - Social Justice For Iran


Thursday, November 18, 2010

* چند شعر برای « مقاومت » *

 


* * ارابه را ن مشعـلد ا را ن * *

میراسماعیل جباری نژاد
م - ادلی ***

* به فـرشـتـه ی سیمین با ل و سپـیــد اسب آ زادی ، رئیس جمهور محبـوب شورا ی ملــی مقا ومت خا نم مـر یـم رجوی


* این قصیده موشح است به این معنی که اگر حروف اول هر بیت به ترتیب از بیت نخست تا آخر ( پنجاهم ) کنار هم چیده شوند جمله زیر حا صل خوا هد شد.

*** جمله مربوطه زیر

*** بنام خدا شعری از م . ادلی به شیر زن مجاهد خلق مریم رجوی سمبل مقا ومت ***

* * ارابه ران مـشعـلـد ارا ن * *


1- ب * بتا ب ای مهر عا لمتا ب از آ فا ق پویا ئی

توئی ارابه ران نور در گردون مینا ئی


2 - ن * نزول جاری نوری به ژرف ظلمت دوران

شلا ل شط خورشید از فـــراز عـرش اعلا ئی


3 - ا * ا فق ها ی سعادت را بشارت ها ی بسیاری

و چشم انداز فـردا را تما شا گا ه زیـبــا ئی


4 - م * مصا ف دیو ظلمت را هجوم لشکـر نـوری

سعادت بخش یک نسلی هما ی ملت ما ئی


5 - خ * خروش تنـد ا مواجی تو در دریا ی توفا نی

و در ژرفا ی این دریا ، چه لوء لوء ها ی لالا ئی


6 - د * دلت ای گل به شفا فی شبنم های مریم ها ست

و بستا ن تو سرشا ر از شقا یق ها ی بویا ئی


7 - ا * الا..، پروده ای در قا ف حق بس زال آزادی

به زیر با ل و شهپـرها ی قـدرتمند عـنقا ئی


8 - ش * شفا ی عا جلی بر درد انسان های درد آلود

تن ِ بی روح میهن را دم ِ جا ن بخش عـیـسا ئی


9 - ع * عـبور پرتو نـوری که در ظلمت نمی ما نی

فـرود نـیزه ی خورشیـد بر تند یس یـلـدا ئی


10 - ر* رخ خورشید یت نقش است خوش درقاب اقیانوس

تـو آ ن نـوری که از اعما ق ا قـیـا نـوس پیـد ا ئی


11 - ی * یـد ِ بیضا ی دورانی در اوج ظلمت و نکبت

نشا ط انگیز و نورافـکن چنا ن اعجاز موسا ئی


12 - ا * امیــد پـر شکوه خلـق در زنجیـر ایـ رانی

دل ِحسرت کش ما را تسلی بخش یکـتا ئی


13 - ز * ز لا ل زمزم مهـری و رود جا ری ایما ن

درختا نی به شیرین میوه های نا ب طوبا ئی


14 - م * مشعشع تابش مهری بشیر عـشق و آزادی

چـو خیـز بوسه شبنم ز مریـم ها ی صحرا ئی

15 - ا * امیـر کشور عـشقی سپـه سالار سر داران

صفوف ِ راهیا ن جبهه حق را تـو آ را ئی


16 - د * درفـش کا ویا نی را تو هستی کا وه دیـگـر

تـن ِ ضحا ک دوران را تو صد شمشیـر بـرا ئی


17 - ل * لوا ی پا ک اِیران را نشان شیر و خورشیدی

حلول چشمه شعری در اوجا اوج شـیـوا ئی


18 - ی * یسا ر و هم یمینت را کبوتر های آزادیست

کبوترها ی آزادی و سیمین با ل شـیــد ا ئی


19 - ب * بیا، با با ر باران ها به گلـد وزی بستا ن ها

که از روی قـنـا ری ها غـبا ر درد بزدا ئی


20 - ش * شرا ر آذرخشی نور رستا خیز تـنـد ر خیز

قـیـا م نوبها را نی در اوجا اوج زیـبـــا ئی


21 - ی * یل ِ تکـتا ز دورا نی سـوار توسن ایما ن

که جولانگا ه آزادی ندیده همچو همتا ئی


22 - ر * رها ئی بخش پر مهر کبوتر های در بندی

و قـفل آخرین دژ را کلیـد معجـز آ سـا ئی


23 - ز * ز پندا رت، ز کردارت ، زگفتا رت ندیدم به

مسلما نی به این آئین گلـچین ا هـو را ئی


24- ن * نزول پا ک بارانی صدا ی ساز بیـــداری

ســرود ســبز آ زادی ، به آ هنگ ا وسـتـا ئی


25 - م * مشا م عا شقان را عـطر مریم ها ی خود روئی

و با غ آرزو ها را شـمـیـم نا ب نـعـنا ئی


26 - ج * جها ن فانوس اقیانوس اخترها ی خا موشی

زمین و آ سمان ها را شفق پرداز یـکـتـا ئی


27 - ا * الا..، ای انفجا ر آ تشین آ تشفشا ن کوه

مذ ا ب جا ری فـولاد در کا م هـیـولا ئی


28 - ه * هما یون مریم آن فـرخنده عـیسی زاد دورانی

که در گلـزار عـشقت رُسته مریـم ها ی عـذ را ئی


29 - د * دلیجا ن سیا هی را به سوی نور می را نی

میا ن سوسن و سنبل طرب انگـیـز می آ ئی


30 - خ * خطیب کشور عشـقی شهنشا ه سخن را نی

به گلـتا جی ز تعبیرا ت و تشبیها ت شـیـوا ئی


31 - ل * لبا س مخملین بر قا مت عـریا ن ا یــرا نی

و بستان وطن را عـند لیبان خوش آ وا ئی


32 - ق * قـیا م شب شکار شا ه زرین تاج ا فـلا کی

قـیا مت قـا مت نوری عـروس عا لم آ را ئی


 33- م * مرا د رهـروا نی را هیا ن سر زمین نـــور

و شعـر سینه سرخا ن مجا هــد را تو معـنا ئی


34 - ر * رموز خا لص عـشقی و در مضمون هر شعری

و ســر خـط قـلـم را نی شا عــر ها ی دا نا ئی


35-ی  * یکا یک بیت این شعرم گلستا نی ز مریم هاست

گل ِ نا م تــرا چیـدم به اسلوب ا لفـبــا ئی


36 - م * مرا ای بهترین مفهوم در تفـسیر نا ب عشق

توئی شیـوا ترین شعر از کتا ب نا ب گویا ئی


37 - ر * ریاحین چمن زارا ن کوهستا ن ا لبــری

و نا ز صد گل صد برگ در اوج شکـوفا ئی


38 - ج * جها د موج ا قـیانوس خلقی ، خلق درد آ لود

و کشتی با ن ا قـیا نوس توفا ن خیز غـوغا ئی


39 - و * وصا ل آ رزوها ئی کلـید قـفـل آ زادی

پـل ِ رنگین کما ن عـشق بر آ فا ق دل ها ئی


40 -ی * یگا نه یاور این فوج مظلوما ن در بنــدی

سروش عا لم غـیبی رها ئی بخش وا لا ئی


41 - س * سخا ی تیره ا بری در حریم خشک گندم زار

سحا ب نعمت و رحمت چو خوا ن حا تم طا ئی


42 - م * میا ن خلق و آ زادی پـل مستحکم مهـــری

بسا ، سینا ی دل ها را تو طوری از تجلا ئی



43 - ب * بیا با ن وطن را قـرص لوء لوء ها ی بارانی

و چرکین زخم این تفـتـیـده ها مون را مداوا ئی


44 - ل * لطا فت ها ی این شعرازظرافت های توجا ن یا فت

به لوح سیـنه ی شعرم گلـوبـنــد ِ ثریا ئی


45 - م * می آ ئی چون پری زادی و بر دستا ن پر مهرت

سـبــد هائی پر از خوشبو ترین گل های رعـنا ئی


46 - ق * قـنا ری های گلشن را عـروس یا سمن ها ئی

و دشتستا ن ایرا ن را گلستا ن مصفا ئی

47 - ا * اسیرا ن وفا دارت فـرا مستا ن دورانـنـد

فـرامستا ن دورا ن را شراب نا ب گیــرا ئی


48 - و * و قـنـد یل سهیلی تک چراغ صبح آ زادی

میا ن ما ه و خورشیدی فـروزا نی ، هـویـد ا ئی


49 - م * مبارز های اشرف را تو سردار سر افـرا زی

نهـیـب با شکـوه موج ا نـد ر موج دریا ئی


50 - ت * توآن خاتون سرداری که خود سا لار تاریخ است

و« اُدلی » برگ این تاریخ ایران سا زفـردا ئی
***
میرا سماعـیل جباری نژاد
م - ادلی
کا نا دا

* پی نویس ها

* دربیت23 = * به *هما ن معنی نیک وبهتر است
در بیت 26 * جهان فانوس* کنایه از خورشید= مخاطب شعر
در بیت 28 * مریم های عـذ را ئی =
اشاره به شیر زنا ن شهر * اشرف * است
**

در بیت پنجا هم * اُدلی * تخلص شعری بنده و به معنی آ تشین در زبا ن آ ذری است
میراسماعیل جباری نژاد
م - ادلی
به مریم گل
آن فرشته ی سیمین بال و سپید اسب آزادی


چون عطر بهار آید آن سرو  روان امسال

با دامنی از مریم آن مونس جان امسال

او مریم گل ریزد در کوجه و بر زن ها

تا خاک وطن گردد عطر فشان امسال

از وادی عشق آید آن دادرس دوران

تا محو کند ظلم و بیداد زما ن امسال

می آید و گل کارد در باغچه ی دل ها

با اسب سپید عشق آن شیر ژیان امسال

میلاد بهاران است آرایش زنبق ها

عطر خوش مریم ها در باغ جهان امسال

تو جارش یک رودی در معبر دشتستان

آواز شکفتن را خوانی به عیان امسال

پاکیزه تر از آبی در آبی اقیانوس

بی تاب تر از موجی در قلب کران امسال

فریاد فراخوانی در ابر سبک بالی

بر دشت وطن آری باران روان امسال

تو قله یک کوهی با دور نمائی سبز

در اوج تماشائی پیدا ونهان امسال

تو سکه خورشیدی  قندیل سماواتی

روشنگر دلهائی در کون و مکان امسال

لبریز سرودی تو در حنجره ی رودی

تفسیر گل عشقی در اوج بیان امسال

فواره ی آبی تو آن چشمه زمزم ها

و آن کوثر نوشینی بر تشنه دلان امسال

از نسل بهارانی سر سبز تر از جنگل

بخشنده تر از دریا آئی به میان امسال

هر سو نگری یاران جشن است وگل باران

سالی است مبارک بر شوریده سران امسال

باران وفا بارد از ابر سخاوت ها

بر شاخه دل روید گل های جنان امسال

در سرو خرامان ها بلبل به نوا آید

از دیده نهان گردد هر مرثیه خوان امسال

در باغ شقایق ها عطر گل پیروزی

بر جان وطن پیچد با باد وزان امسال

در صحن خیابان ها گلواژه ما عشق است

هر پیر و جوان باشد در امن و امان امسال

هر بنده شود آزاد آباد شود آوار

هرگز نشود آزاد تیری ز کمان امسال

هر سفره ی خالی را سرشار کند سرشار

عطر تر ریحان و بوی خوش نان امسال

هر مزرع گندم را صاحب خود گندم کار

هر پرچم میدان را با مهر نشان امسال

بر سینه کوهستان هر لاله ی عباسی

چون پرچم آزادی مشک فشان امسال

در گنگره ی گل ها سوسن به کلام آید

تا عشق شود معنی در چند زبان امسال

در گلشن آزادی بر روی گل سوری

پروانه زند بوسه خوش رقص کنان امسال

امنیت گلشن بین نا بودی صیادان

بلبل نشود آری دیگر نگران امسال

در باغچه قلبت بذر  گل مریم پاش

تا مهر خدا جوشد در رگ رگ جان امسال

سوزد چو حجاب شب خورشید عیان گردد

از پرده برون آید اسرار نهان امسال

پیمان شکنان خلق  آواره ی دورانند

شرمنده شوند آری کوته نظران امسال

بر خیز و نفس تر کن چون عشق به زنجیر است

تا عشق رها گردد از چنگ ددان امسال

بر خیز و بنوش « ادلی » گلباده پیروزی

جانانه تو بیعت کن با درد کشان امسال

میراسماعیل جباری نژاد
تقدیم به تبریز مجاهد خیز
و هم محله های خیابانیم
و با یاد دو هم محله خیابانیم موسی و شیخ محمد خیابانی

 *با عاشورای دیگر*

نشسته بلبل دل بر در ِ خیابانی
گل غزل به زنم بر سر خیابانی

حماسه ساز رشید نوزده بهمن
چریک شیر دل وصفدر خیابانی

شهید اشرف خلقی مجاهدی نستوه
امیر شهر منی ، سرور خیابانی

به یاد بود تو دارم غزل غزل فریاد
شقایقی و گل ِ پرپر خیابانی

صدای عشق تو بر خاست از خیابان ها
و شعر سرخ تو از نای هر خیابانی

چراغ روشن عشق است به راه آزادی
قیام لاله ز خاکستر خیابانی

هنوز شعشعه گون است در نهایت شب
به آسمان وطن اختر خیابانی

سرود شیخ محمد سر خیابان هاست
چه شعله ها کشد از مجمر خیابانی

طلایه دار وطن بین سواره شیر زنی است
که بسته بر کمرش خنجر خیابانی

بشیر خطه صلح است امیر کشور مهر
گرفته نهضت اش از منبر خیابانی

نوای او بشنو از سه تار آزادی
ترا صدا زند از سنگر خیابانی

سکوت پر شود از نعره ، در خیابان ها
که صف به صف به زند لشکر خیابانی

به کوچه کوچه به پیچد صدای تیر و تفنگ
سرود خون کشد از سنگر خیابانی

شکوه مستی من بین به بیت بیت غزل
می ِ وفا زده م از سا غر خیابانی

به خوان ترانه این شاعر خیابانی
و شعر ادلی اش از دفتر خیابانی

ادلی = به معنی آتشین در زبان آذری
میراسماعیل جباری نژاد
م - ادلی
کانادا

خیابان نام یکی از محله های قدیمی تبریز است که خود  چندین محله را شامل میشود کلانتر کوچه -- تپلی باغی --میدان قطب -- تا چهار راه منصور و میدان ساعت
سروده شده در 15 بهمن 1387

 * دوبیتی  ها ي  اشرف
 * مبا رز *

 مجا هد  می خـروشد هم چو دریا

که پیروزی نصیب ماست فـردا

علم داران خورشیدیم و بی باک

ز خفا شان خون آ شا م شبها


* سرداران « اشرف »

به خون آذین شده دامان « اشرف»

جهان ، در حیرت از ایمان « اشرف »

شرف را رتبه ای وا لا تری داد

سر ِ خونین سر دارا ن « اشرف»

* خا نه تا با ن *

خزان زد رخنه در بستان « اشرف »

به گل ها ی خوش الوان « اشرف »

الهی بشکن آ ن دستی که بشکست

چراغ خا نه ی تا با ن « ا شرف »


* سرود موج *

خزان بگرفته سر تا پا ی « اشرف »

زغن بنشسته در پهنا ی « ا شرف »

سرود موج ها ی سر گران است

صدا ی پر خروش نا ی « ا شرف »

* شبیخون *

چو عهدی بست بی بار و برم کرد

نها یت ، زهر تلخی سا غرم کرد

گل صد برگ باغ عشق بودم

شبیخون خزا نی پر پر م کرد

* خنجر از پشت *

حریق « نیستی » بر سنگرم زد

به مکری ، زخم ها بر پیکرم زد

چو شیری بودم اما ، دشمن از پشت

هزاران در هزاران خنجرم زد

خا ک سپاری شهد ا ی مجا هـد

* در حمله مزدوران به اشرف *


* دو دوبیتی و دو رباعـی *

*    خد ا حا فظ مسا فـر *

صد ا ی عـشق تا ا فـلا ک می شد

طنین « یا حسین » پـژوا ک می شد

سحا ب دیـده ها ، خونا ب می ریخت

تـن   ِ صد چا ک یارا ن خا ک می شد



سحاب =  ابر
* سـفـیـرا ن سر زمین عـشق *

شهـیـد ا ن را سفـیـر عـشـق گوئـیـد

میا ن لاله ها ی سرخ جوئـیـد

شـهـیـد ان چشمـه ها ی پا ک نورند

چـگو نه ؟ نـور را با آب شـُو ئـیـد

* شهـر شرف *

رخسا ر شفق چو لاله ها خونین بود

بر دوش ا فـق غـم زما ن سنگین بود

در شهر شرف به خون پاک شهد ا

سیما ی زمین وجب وجب آ ذ ین بود

* فـروغ ها ی جا وید ا ن *

در گلشن عـشق لاله ها پر پر بود

در بستر خا ک نعش صد صفـد ر بود

در شعـله عشق عا شقی جا ن می سوخت

در سنگـر خون تـولـد ی دیگـر بود
***
پیام


زنجیر اسارت از گلو بگسستن
از وسعت دام دشمن دون رستن
لبیک به میر سربداران گفتن
یعنی به صف به مجاهدین پیوستن

میراسماعیل جباری نژاد
م - ادلی