سهند را عروس کوه های ايران می گويند و به راستی چه
لقب برازنده و به حقی است که بر پيشانی اش رقم زده اند
** با عروسا ن خوش خط و خا ل سهند **
تا سحر پرده کشيد از سر وسيما ی سهند
شاه خورشيد خوش آ مد به تما شا ی سهند
صخره ها پر به شد از هلهله چلچله ها
کوچ صف در صف درناست ز بالا ی سهند
نت به نت موسيقی نرم وخوش آهنگ نسيم
رقص عريان گل و صحنه زيبا ی سهند
وه چه خوش دوخته با سوزن باران ها ابر
مخملين دامن گل دار به پهنا ی سهند
روی هر بوته گل شاپرک مخمل با ل
گرم عياشی خويش است به سودا ی سهند
خطبه های گل سوسن همه پر معنی عشق
ده زبان ترجمه دارد ز مصلا ی سهند
زده ام جا م شقا يق سر می خانه (جا م)
شور سر مستی من بين ز صهبا ی سهند
دزد نور آمده اينک به ربا يد آرام
شبنم نقره ای از صورت مينا ی سهند
ارتش شيره کش وحشی زنبور عسل
شيره در شيره چشد از لب گل ها ی سهند
می خرد بلبل شوريده ز عطا ر صبا
عطر سکر آور گل های شکوفا ی سهند
سر هر شا خه گلنا ز به خواند آواز
بلبل دلشده بر نرگس شهلا ی سهند
گيسوا ن تر سر سبز ترين سنبله ها
شده با شا نه با د زيب دل آ را ی سهند
جا ری از سينه کش مخملی دلکش کوه
يا م يا شئل با غچا لا را آب گوارا ی سهند
بشنو از گنگره سبز گل آذين چمن
نغمه های نی چوپا ن ز صحرا ی سهند
دره در دره نگر گله پر بره شوخ
رقص در رقص خرامند علف ها ی سهند
اور ناير نازلی چئپشلر قوزو لار گوئلی چمنده
داغئلير نی سسی تا صحن مصفا ی سهند
هی هی دختر چو پان شده پژواک در کوه
بشنو آواز خوش از اوج بلندای سهند
جاری از رگ رگ هر بوته با بونه ناز
عطر جان بخش و دلا ويز مسيحا ی سهند
چيده ام در سبد خا طره ها در غربت
بوته در بوته گل زنبق رعنا ی سهند
با شد اين حسرت (ا د لی) که به ريزد روزی
همه گل های جها ن را به سر ا پا ی سهند
پا نويس ها
جام = نام قله سهند است
ترجمه ابيات آذری
يا م يا شئل با غچا لا را = به با غچه های سبز سبز
ترجمه مصراع اول بيت شا نزدهم
شيطنت بازی می کنند بز بره ها و بره ها در چمن زاران پر گل
داغئلير سسی نی = پخش می شود صد ای نی
میراسماعیل جباری نژاد
م - اُدلی
