* میعاد گاه سبز *
دیده را بگشای بر جا پای سبز
در بهار پر گل دنیای سبز
وه چه خوش آذینه با صد ها هنر
مخملین پیراهن صحرای سبز
خال هندوی گل وسیتار باد
ناله های بلبل و سودای سبز
پرنیان ، فرش چمن تزئین شده
پیش چشم نرگس شهلای سبز
جاری از اندیشه نرم سحاب
شعر های تازه ی رویای سبز
در مسیر پیچ پیچ جویبار
خیزد از نای بهار آوای سبز
رفته سوزنهای باران پوست دشت
تا کند گلدوزی دیبای سبز
در هیاهوی خوش بازار گل
می فروشدعطرخوش نعنای سبز
می مکد لبهای خشک گرم نور
ژاله های نیلی مینای سبز
در نوای نوشخند چشمه سار
باز شد دروازه صحرای سبز
ادلی ام »چون لاله های داغدار
دارم اندر دوش خود جا پای سبز
خامه = به معنی قلم
سیتار = از آلات موسیقی هند
ژاله = شبنم
ادلی == آتشین در زبان شیرین آذری
میراسماعیل جباری نژاد
م - اُدلی
